coś niezwykłego

См. также в других словарях:

• świat — m IV, D. a, C. u, Ms. świecie; lm M. y 1. «kula ziemska, Ziemia jako miejsce bytowania człowieka wraz ze wszystkim, co na niej istnieje; warunki tego bytowania, życie na Ziemi z wszelkimi jego przejawami» Życie na świecie. Podróżować, wędrować po …   Słownik języka polskiego

• upatrywać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, upatrywaćruję, upatrywaćruje, upatrywaćany {{/stl 8}}– upatrzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, upatrywaćtrzę, upatrywaćtrzy, upatrywaćtrzony, zwykle dk {{/stl 8}}{{stl 7}} patrząc, obserwując, znajdować, wybierać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rewelacja — ż I, DCMs. rewelacjacji; lm D. rewelacjacji (rewelacjacyj) «coś niezwykłego, nadzwyczajnego, zdumiewającego, coś zupełnie nowego dla kogoś; odkrycie, objawienie» Wielka, zdumiewająca, zaskakująca rewelacja. Rewelacja literacka, naukowa,… …   Słownik języka polskiego

• odstawić [wyciąć i in.] numer — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zrobić coś, czego nikt się nie spodziewa, coś niezwykłego, zabawnego, też: postąpić bardzo sprytnie; zręcznie, podstępem dopiąć swego; też: oszukać,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wyjątek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. wyjątektku {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} część wydzielona, pochodząca z większej całości, zazwyczaj jakiegoś tekstu, utworu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyjątek z tekstu ustawy, z… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ósmy — odm. jak przym. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 8» Mieć ósmy rok życia. Ósmy tom wierszy. ∆ Ósma część, jedna ósma «jedna część całości podzielonej na osiem równych części» ◊ Ósmy cud świata «coś niezwykłego, nadzwyczajnego,… …   Słownik języka polskiego

• sensacja — ż I, DCMs. sensacjacji; lm D. sensacjacji (sensacjacyj) 1. «silne wrażenie spowodowane zaskakującym wydarzeniem, niespodziewaną wiadomością, wielkie zainteresowanie wywołane przez coś niezwykłego; wiadomość, zdarzenie wywołujące takie wrażenie,… …   Słownik języka polskiego

• zjawisko — n II, N. zjawiskokiem; lm D. zjawiskoisk 1. «to, co zaszło, co się wydarzyło, przejawiło, ukazało, fakt, zdarzenie; w teorii nauki: wszelki przedmiot postrzegania zmysłowego (fakt empiryczny)» Charakterystyczne, ciekawe, codzienne, częste, dziwne …   Słownik języka polskiego

• fenomen — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. fenomennie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} coś niezwykłego, wyjątkowego, osobliwego; osobliwość, kuriozum : {{/stl 7}}{{stl 10}}Fenomen natury. {{/stl 10}}{{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rewelacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. rewelacjacji {{/stl 8}}{{stl 7}} coś niezwykłego, nieoczekiwanego, nadzwyczajnego; niezwykłość : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rewelacja w dziedzinie muzyki. Ta wiadomość to prawdziwa rewelacja. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wybryk natury — {{/stl 13}}{{stl 7}} coś niezwykłego, wyróżniającego się nienormalnymi cechami w świecie przyrody : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krowa z dwiema głowami jest wybrykiem natury. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień